Płyty gipsowe – porady montera

Kotwa – to najważniejszy element sufitu podwieszanego/okładziny sufitowej.Od tego, czy dobrze została dobrana i prawidłowo zamocowana do podłoża nośnego, zależy w późniejszym czasie bezpieczeństwo użytkowników pomieszczeń z sufitami podwieszanymi/okładzinami sufitowymi.  Parę słów na temat kotew rozprężnych przeczytacie we wcześniejszym wpisie. W tym wpisie również o  najczęstszych przyczynach nieprawidłowego montażu kotwy rozprężnej.

 Jak zbudowana jest kotwa rozprężna ?

Kotwa rozprężna składa się z:
– trzonu kotwy,
– główki kotwy,
– trzpienia rozpierającego (klina).

Trzon kotwy i główka kotwy stanowią integralną całość.

Kiedy kotwa jest prawidłowo zamocowana ?

Mocowanie kotwy następuje w wyniku uderzenia trzpienia kotwy (klina). Kotwa jest prawidłowo zamocowana, jeśli trzpień kotwy (klin) zrówna się z główką kotwy, a …

… grubość mocowanego materiału nie przekracza wartości podanej przez producenta dla danego rodzaju kotwy.

Jaka jest nośność kotwy ?

– nośność prawidłowo zamontowanej kotwy wynosi 50 kg.

Jaka jest maksymalna grubość materiału mocowanego ?

– od 4,5 mm do 35 mm, wszystko zależy od producenta i rodzaju kotwy.

Przykład:
Gwóźdź klinowy Hilti DBZ 6/4,5 – maksymalna grubość mocowanego materiału nie może przekraczać 4,5 mm
Gwóźdź sufitowy Fischer FDN 6/35 (6×65) – maksymalna grubość mocowanego materiału 35 mm

Co powinienem wiedzieć przed montażem kotwy ?

1. przed montażem kotwy powinienem znać klasę betonu z jakiego zostało wykonane podłoże (np. strop). Niektóre kotwy są przeznaczone do betonu klasy C 20/25 inne do betonu od klasy C 12/15 do C 50/60.
2. minimalne dopuszczalne odstępy pomiędzy kotwami,
3. grubość podłoża (np. stropu) w której będzie montowana kotwa.

Jakie są najczęstsze przyczyny nieprawidłowego montażu kotwy ?

–  zużycie wiertła (widi) jest tak duże, że średnica otwór jest pomniejszona i samo zamocowanie trzonu kotwy sprawia już problemy, nie wspominając o wbiciu trzpienia kotwy.
– po wierceniu, otwór nie został wydmuchany z resztek pyłu, który blokuje pełne wbicie trzpienia kotwy,
– głębokość wywierconego otworu jest niewystarczająca.

Przykłady źle zamocowanych kotew.

Trzpień rozprężny jest nieprawidłowo wbity, wystaje ponad 5 mm po za główkę kotwy

Na zdjęciu poniżej jednocześnie popełniono 3 błędy.

1. Nieprawidłowe wywiercenie otworu pod kotwę. Otwór  został wywiercony pod skosem do stropu.
2. Trzpień kotwy nie licuje się z główką kotwy, jest niewystarczająco wbity.
3. Brak zachowania odstępu od kolejnego wywierconego otworu.